زیرساخت، کلمه‌ای است که هر چند وقت تعریفش جدید می‌شود؛ اگر در سال‌های دور، جاده‌ها، زیرساخت‌های کشورها را تشکیل می‌دادند یا راه‌آهن و کشتیرانی و حتی صنایع فولاد و البته لوله‌کشی آب و سیم‌کشی برق، حالا بازیگر جدیدی هم وارد باشگاه زیرساخت‌ها شده است؛ بازیگری به‌نام اینترنت که درصورت استفاده دقیق و صحیح، می‌تواند یکی از بهترین و مؤثرترین زمینه‌ها برای پیشبرد کارها باشد.
خوب است بدانيم كه آمارها نشان مي‌دهد هنوز هم بيش از نيمي از مردم كره زمين كه حدود ۴ميليارد نفر هستند، به اينترنت دسترسي ندارند؛ جمعيتي كه بررسي‌هاي اقتصادي نشان مي‌دهد اگر به اينترنت دسترسي پيدا كنند، خروجي اقتصاد جهاني ۶/۷تريليون‌دلار بيشتر مي‌شود و با اين اتفاق، بيش از ۵۰۰ميليون نفر از مردم جهان از شرايط فقر خارج مي‌شوند.
حتي در كشور چين كه اين روزها دومين اقتصاد جهان را دارد، تنها ۲۲درصد مردم حقوق ماهانه‌اي دريافت مي‌كنند كه براساس استانداردهاي جهاني، اينترنت براي آن‌ها ارزان تمام مي‌شود.
اجازه بدهيد در اين زمينه دو نقل قول را مرور كنيم؛ معاون وزير ارتباطات، ارزش بازار فناوري اطلاعات ايران را ۳۵ هزار ميليارد تومان اعلام كرده و گفته براي رسيدن به سهم واقعي‌مان در بازار فناوري اطلاعات جهاني، گردش مالي بازار داخلي بايد لااقل ۴ برابر شود. همزمان، عضو هيأت‌عامل سازمان‌فناوري‌اطلاعات ايران يك خبر خوب داده و گفته: «در سال۹۴ حدود ۵۰هزار برنامه كاربردي زمينه اشتغال ۱۰۰هزار نفر را فراهم كرده‌اند».
اين دو خبر نشان مي‌دهد چرخ بازار محصولات مختلف اينترنتي كه يكي از ارزان‌ترين بازارهاي كارآفريني است و سريع‌تر از نمونه‌هاي قديمي‌تر به نتيجه مي‌رسد، به چرخش درآمده است. حتي اگر هنوز هم به كيفيت و سرعت اينترنتي كه در كشور ارائه مي‌شود انتقاد داشته باشيم؛ بياييم خودمان را ملزم به استفاده بهينه از زيرساخت‌هايي كه داريم، بكنيم و همزمان، براي بهتر شدن آن‌ها تلاش كنيم.
به‌طور قطع، اصلاح و بهينه كردن مسيرهاي دسترسي به اينترنت، سريع‌تر و آسان‌تر از بهينه كردن جاده‌هاي كشور است. البته نبايد فراموش كنيم كه اين استفاده، غيراز بهينه و اقتصادي بودن، بايد با رعايت احتياط از خطرهاي احتمالي هم باشد. حتي در جاده‌هاي اينترنتي، خطر هميشه در كمين است!
نظرات شما عزیزان:
